Framgangen held fram. Eg las ein serie artiklar for nokre år tilbake der ein sterkt vektla repetisjon. Men dei gjorde meg litt meir medviten på kvifor ein skal repetere. For kvar gong ein les, eller lærer noko, så gjer ein det med aukande kunnskap. Ein vil då for kvar gong absorbere meir kunnskap, og få større innsikt enn då ein tidlegare las same tekst. Det kan tenkast at ein kjem til eit punkt der ein er utlært, men for meg vil ei slik haldning vere arrogant.
Kvifor skriv eg noko som er så sjølvsagt ? Det kan vere at det også finnast andre som er såpass trege som meg, og som kan dra nytte av litt meir opplysning. Men tanke var eigentleg eit bakteppe for kva som hender når eg no driv tørrklikktrening.
Tidlegare var det mot ei skive, og med eit vagt fokus på at siktebilete skulle vere perfekt og iro ved avtrekk.
Korleis gjer eg det no ?
Vel først er eg meir medviten på korleis eg tek grepet. Eg legg merke til flata for rekylopptak, svullen og korleis kontakten mot styreflata påverkar korleis kornet ligg i skuret. Fingeren på avtrekker. Kor hardt trykker midt på finger nr 3-5 ? Er fingertuppar frie ? Er tommel fri ?
Spenning i leggar, lår, hofte samt rygg og mage. Lite løft av hæl og senking for å få rett spenning.
Løft med kun rotasjon i skulder med medvite forhold til pusten. Stemmer posisjon (ved skive) ?
På veg inn i avtrekker trekk ein inn Yoda si befaling. Do. Or do not. There is no try. Altså om alt stemmer, start avtrekk med fast handledd og gjennomfør. Ikkje forsøk, gjer, eller avbryt.
Etter avtrekk, etterhald og avslutt med innpust.
Alt dette går føre seg i eit stort, men ellers tomt hovud. Det er faktisk såpass mykje at eg godt kan nytte 30 min på tørravtrekk utan at det vert kjedeleg eller tregt.
Rådet om tørravtrekk heime har alle høyrt, og det er klart det kan vere kjedeleg, men om ein nyttar filosofien til Harald Stenvaag går det greit. "Alle avtrekk kan gjere deg til ein betre skyttar, eller ikkje. Du bestemmer."
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar