Eg har dessverre ikkje fått trene mykje den siste tida, korkje heime eller organisert. Sånn er no livet. Konsekvensen er platåfase, og faktisk at eg ser at det går litt attende.
Det er freistande å gje litt opp, men ein får heller tenke smart (til forskjell frå å tenke dumt ???). Eg prøvde ein Gopro på trening, ca 45 grader på meg sjølv, og oppdaga då at balansen min var dårleg. Så når eg har moglegheit, så trener eg balanse. I heimetrening ser eg at fotstilling er nøye, og faktisk er det best om eg tåar ørlite innover. Vidare er eg svært medviten på at tyngdepunkt ligg midt mellom beina , men omlag rett bak tåballar. Kne skal ikkje låsast, og det må jobbast kontinuerleg for at balanse er korrekt. Desse få punkta, som eg kjenner frå tidlegare, men som krev kontinuerleg fokus, har gjeve relativt raskt resultat.
Så, kvifor slowly ??
Vel, for ei tid tilbake meinte eg å forstå korleis ein kan flytte kornet til høgre/venstre ved å endre masse til/frå styreflata nede på skjeftet. Alt godt forklart av Petter Brattli.
Ein russer har tidlegare forklart at ein heller bør klemme godt med veslefinger, og mindre med ring- og langfinger. Dette er jo litt motsett frå tidlegare lærdom, der ein skal ta vekta /klemme mest ved langfinger.
Det verkar jo mest logisk å klemme med veslefinger, då denne ser ut til å klemme styreflata mest i kontakt handa. Då vil jo pistolen ligge mest stabilt. Ellers har eg ein vag tanke om at det truleg er best å ha minst mogleg belastning på fingrane som ligg nærast peikefinger, dette for å la denne jobbe mest mogleg uavhengig.
Så, det er jo sikkert noko som dei fleste har forstått, men altså ikkje eg. Slow mind works, well , slowly.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar